Lieve leden,
Op donderdag 1 oktober 2020 is Eric Römer, die bijna 40 jaar lid was van US, na een kort ziekbed overleden aan de gevolgen van COVID-19.
Eric was de oudere broer van Dennis en Marc Römer en gezamenlijk zijn zij al decennia lang sfeerbepalend voor onze club. Naast zijn enorme sociale bijdrage heeft Eric ook op andere vlakken veel betekend. Zo is hij bijvoorbeeld bestuurslid geweest als adviseur juridische zaken en lid van de evenementencommissie. Ook heeft hij sportief zijn sporen nagelaten, onder meer als lid van het illustere team met spelers als Jan Taat en Gerard Happé, dat midden jaren tachtig meerdere keren wist te promoveren!
Eric was ook een groot voetbalfan en wist anderen hier ook voor te enthousiasmeren, zoals zijn neefje die deze mooie column schreef: Het stadion is nog nooit zo stil geweest
Wij herinneren ons Eric als een man met een heel groot hart, die we nu al heel erg missen. Wij wensen Marc, de rest van de familie en zijn grote vriendenkring veel sterkte.
Condoleances en mooie verhalen kunnen als reactie op dit bericht worden toegevoegd, maar ook via onderstaande links.
https://www.memori.nl/gedenkplaats/eric-romer/
Met warme groeten van jullie bestuur
Echte US’er is heen gegaan. Mocht bij hem, Pieter en Ingrid in het team toen ik bij US begon. De basis voor US’er zijn is toen ontstaan. Gezellig maar toch fanatiek, biertje, kletsje, lachen en genieten. Dank Erik ga je heel erg missen…
Wat een warm, bijzonder en enorm prettig mens. Wat als eerste bij me opkomt:
— we zaten ooit bij hem te eten in de Smitstraat waar Eric een overheerlijke vegetarische lasagne had gemaakt. Enorm lekker, maar ook te klein, we waren met 6 mensen. Gerard en ik zijn toen een
patatje wezen halen bij de patatboer tegenover. Dat viel erg verkeerd, waarna we de rest van de avond bezig waren uit te leggen dat die lasagne echt super lekker was, maar domweg te weinig…
— vele malen in de Gieter kondigde hij aan om een uur of 3 ’s nachts dat hij naar huis ging, waarna ik hem telkens weer vroeg alsjeblieft te blijven omdat het met hem zo veel leuker was. Waarna hij alsnog bleef 🙂 Waarna ik hem dan vertelde dat het feit dat hij zich liet overhalen nu juist een van de redenen was dat ik hem zo graag mocht.
Wat een enorm verlies. 🙁